Στάλες βροχής,
πεσμένα φύλλα,
αγαπημένος ποιητής...
"Αχ, όλα έπρεπε να'ρθουν καθώς ήρθαν!
Οι ελπίδες και τα ρόδα να μαδήσουν.
Βαρκούλες να μου φύγουνε τα χρόνια,
να φύγουνε, να σβήσουν.
Ετσι, όπως εχωρίζαμε τα βράδυα,
για πάντα να χαθούνε τοσοι φίλοι.
Τον τόπο που μεγάλωνα παιδάκι
ν'αφήσω κάποιο δείλι.
Τα ωραία κι απλά κορίτσια-ω αγαπούλες!-
η ζωή να μου τα πάρει, χορού γύρος.
Ακόμη ο πόνος, άλλοτε που ευώδα,
να με βαραίνει στείρος.
Όλα έπρεπε να γίνουν. Μόνο η νύχτα
δεν έπρεπε γλυκιά έτσι τώρα να'ναι,
να παίζουνε τ'αστέρια εκεί σα μάτια
και σα να μου γελάνε."
17 σχόλια:
O Πόνος άλλοτε πού ευώδα..
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ.ΤΟ ΕΙΠΑΜΕ;ΤΕΛΕΙΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ.
ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΠΕΡΑΣΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΕΝΑ ΔΩΡΟ.ΤΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ.ΜΟΥ ΤΟ ΧΑΡΙΣΑΝ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΕΙΠΑ ΝΑ ΤΟ ΜΟΙΡΑΣΩ ΣΕ ΦΙΛΟΥΣ.ΤΟ ΕΧΩ ΒΑΛΕΙ ΔΙΠΛΑ ΔΕΞΙΑ ΣΤΟ ΜΠΛΟΚ ΜΟΥ ΣΤΟ ΓΥΑΛΙΝΟ ΚΟΥΤΑΚΙ.
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ.
Πίκρα για όνειρα ανεκπλήρωτα, για μέρη που δεν θα ξαναδούμε, γι αγαπημένες φωνές που δεν θα ξανακούσουμε όταν το παγωμένο χέρι του θανάτου μας αγγίξει.
Καλημέρα Rain!!!
για να ανεβαίνουμε σιγά σιγά....
ο πόνος πού ευωδιάζει,όπως λέει τό τραγούδι πού ανήρτησες,πού τόν λένε αλλιώς χαρμολύπη.
ευχαριστώ.
Τα πάθη της βροχής (Κική Δημουλά)
Σεπτεμβρίου 6, 2009 στο 11:50 μμ · Κατηγορία Δημουλά, Κική
Εν μέσω λογισμών και παραλογισμών
άρχισε κι η βροχή να λιώνει τα μεσάνυχτα
μ’ αυτόν τον πάντα νικημένο ήχο
σι, σι, σι.
Ήχος συρτός, συλλογιστός, συνέρημος,
ήχος κανονικός, κανονικής βροχής.
Όμως ο παραλογισμός
άλλη γραφή κι άλλην ανάγνωση
μού’ μαθε για τους ήχους.
Κι όλη τη νύχτα ακούω και διαβάζω τη βροχή,
σίγμα πλάι σε γιώτα, γιώτα κοντά στο σίγμα,
κρυστάλλινα ψηφία που τσουγκρίζουν
και μουρμουρίζουν ένα εσύ, εσύ, εσύ.
Και κάθε σταγόνα κι ένα εσύ,
όλη τη νύχτα
ο ίδιος παρεξηγημένος ήχος,
αξημέρωτος ήχος,
αξημέρωτη ανάγκη εσύ,
βραδύγλωσση βροχή,
σαν πρόθεση ναυαγισμένη
κάτι μακρύ να διηγηθεί
και λέει μόνο εσύ, εσύ, εσύ,
νοσταλγία δισύλλαβη,
ένταση μονολεκτική,
το ένα εσύ σαν μνήμη,
το άλλο σαν μομφή
και σαν μοιρολατρία,
τόση βροχή για μια απουσία,
τόση αγρύπνια για μια λέξη,
πολύ με ζάλισε απόψε η βροχή
μ’ αυτή της τη μεροληψία
όλο εσύ, εσύ, εσύ,
σαν όλα τ’ άλλα νά’ ναι αμελητέα
και μόνο εσύ, εσύ, εσύ.
να παίζουνε τ'αστέρια εκεί σα μάτια
και σα να μου γελάνε."
ομορφα
καλό φθινόπωρο
@καιτη
Ομορφος στίχος, αλήθεια...
@jk skroutzakos
Σ'ευχαριστώ πολύ σκρουτζάκο μου και το λουλουδι πολύ τρυφερό.
Ευχαριστώ και πάλι πολύ πολύ
@κακος λυκος
Έτσι λύκαρε..ακριβώς έτσι
Καλή σου βδομάδα
@λασπολόγος
Σκαλί σκαλί λασπούλι..Εδώ είμαστε..don't worry!
Καλό σου βράδυ
@αιμιλια ροδοσταμος
Αλήθεια αυτό δεν το ήξερα πως λέγεται χαρμολύπη.Τι λέξη...
Σε φιλώ
@αιμιλία
Ξέχασα να σου πω πως βρίσκω το ποίημα που μου άφησες επιεικώς υπέροχο! Αλήθεια μου άρεσε πάρα πολύ και μιλά για την αγαπημένη μου βροχή..
@άνεμος
Βρίσκω τις λέξεις που χρησιμοποιεί και τον τρόπο που τις συνδέει συγκινητικό
Καλό σου βράδυ
@jomarch
Καλώς τη μου!
Καλό φθινόπωρο κούκλα
Δημοσίευση σχολίου