19 Σεπ 2009

"ΜΟΝΟ"

Στάλες βροχής,
πεσμένα φύλλα,
αγαπημένος ποιητής...

"Αχ, όλα έπρεπε να'ρθουν καθώς ήρθαν!
Οι ελπίδες και τα ρόδα να μαδήσουν.
Βαρκούλες να μου φύγουνε τα χρόνια,
να φύγουνε, να σβήσουν.

Ετσι, όπως εχωρίζαμε τα βράδυα,
για πάντα να χαθούνε τοσοι φίλοι.
Τον τόπο που μεγάλωνα παιδάκι
ν'αφήσω κάποιο δείλι.

Τα ωραία κι απλά κορίτσια-ω αγαπούλες!-
η ζωή να μου τα πάρει, χορού γύρος.
Ακόμη ο πόνος, άλλοτε που ευώδα,
να με βαραίνει στείρος.

Όλα έπρεπε να γίνουν. Μόνο η νύχτα
δεν έπρεπε γλυκιά έτσι τώρα να'ναι,
να παίζουνε τ'αστέρια εκεί σα μάτια
και σα να μου γελάνε."

17 σχόλια:

Unknown είπε...

O Πόνος άλλοτε πού ευώδα..

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ.ΤΟ ΕΙΠΑΜΕ;ΤΕΛΕΙΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ.

ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΠΕΡΑΣΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΕΝΑ ΔΩΡΟ.ΤΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ.ΜΟΥ ΤΟ ΧΑΡΙΣΑΝ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΕΙΠΑ ΝΑ ΤΟ ΜΟΙΡΑΣΩ ΣΕ ΦΙΛΟΥΣ.ΤΟ ΕΧΩ ΒΑΛΕΙ ΔΙΠΛΑ ΔΕΞΙΑ ΣΤΟ ΜΠΛΟΚ ΜΟΥ ΣΤΟ ΓΥΑΛΙΝΟ ΚΟΥΤΑΚΙ.
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ.

kakos lykos είπε...

Πίκρα για όνειρα ανεκπλήρωτα, για μέρη που δεν θα ξαναδούμε, γι αγαπημένες φωνές που δεν θα ξανακούσουμε όταν το παγωμένο χέρι του θανάτου μας αγγίξει.

Καλημέρα Rain!!!

Tzeve είπε...

για να ανεβαίνουμε σιγά σιγά....

Αιμιλία Ροδόσταμο είπε...

ο πόνος πού ευωδιάζει,όπως λέει τό τραγούδι πού ανήρτησες,πού τόν λένε αλλιώς χαρμολύπη.

Αιμιλία Ροδόσταμο είπε...

ευχαριστώ.

Αιμιλία Ροδόσταμο είπε...

Τα πάθη της βροχής (Κική Δημουλά)
Σεπτεμβρίου 6, 2009 στο 11:50 μμ · Κατηγορία Δημουλά, Κική

Εν μέσω λογισμών και παραλογισμών
άρχισε κι η βροχή να λιώνει τα μεσάνυχτα
μ’ αυτόν τον πάντα νικημένο ήχο
σι, σι, σι.
Ήχος συρτός, συλλογιστός, συνέρημος,
ήχος κανονικός, κανονικής βροχής.
Όμως ο παραλογισμός
άλλη γραφή κι άλλην ανάγνωση
μού’ μαθε για τους ήχους.
Κι όλη τη νύχτα ακούω και διαβάζω τη βροχή,
σίγμα πλάι σε γιώτα, γιώτα κοντά στο σίγμα,
κρυστάλλινα ψηφία που τσουγκρίζουν
και μουρμουρίζουν ένα εσύ, εσύ, εσύ.
Και κάθε σταγόνα κι ένα εσύ,
όλη τη νύχτα
ο ίδιος παρεξηγημένος ήχος,
αξημέρωτος ήχος,
αξημέρωτη ανάγκη εσύ,
βραδύγλωσση βροχή,
σαν πρόθεση ναυαγισμένη
κάτι μακρύ να διηγηθεί
και λέει μόνο εσύ, εσύ, εσύ,
νοσταλγία δισύλλαβη,
ένταση μονολεκτική,
το ένα εσύ σαν μνήμη,
το άλλο σαν μομφή
και σαν μοιρολατρία,
τόση βροχή για μια απουσία,
τόση αγρύπνια για μια λέξη,
πολύ με ζάλισε απόψε η βροχή
μ’ αυτή της τη μεροληψία
όλο εσύ, εσύ, εσύ,
σαν όλα τ’ άλλα νά’ ναι αμελητέα
και μόνο εσύ, εσύ, εσύ.

Aνεμος είπε...

να παίζουνε τ'αστέρια εκεί σα μάτια
και σα να μου γελάνε."

jomarch είπε...

ομορφα
καλό φθινόπωρο

rain είπε...

@καιτη
Ομορφος στίχος, αλήθεια...

rain είπε...

@jk skroutzakos
Σ'ευχαριστώ πολύ σκρουτζάκο μου και το λουλουδι πολύ τρυφερό.
Ευχαριστώ και πάλι πολύ πολύ

rain είπε...

@κακος λυκος
Έτσι λύκαρε..ακριβώς έτσι
Καλή σου βδομάδα

rain είπε...

@λασπολόγος
Σκαλί σκαλί λασπούλι..Εδώ είμαστε..don't worry!
Καλό σου βράδυ

rain είπε...

@αιμιλια ροδοσταμος
Αλήθεια αυτό δεν το ήξερα πως λέγεται χαρμολύπη.Τι λέξη...
Σε φιλώ

rain είπε...

@αιμιλία
Ξέχασα να σου πω πως βρίσκω το ποίημα που μου άφησες επιεικώς υπέροχο! Αλήθεια μου άρεσε πάρα πολύ και μιλά για την αγαπημένη μου βροχή..

rain είπε...

@άνεμος
Βρίσκω τις λέξεις που χρησιμοποιεί και τον τρόπο που τις συνδέει συγκινητικό
Καλό σου βράδυ

rain είπε...

@jomarch
Καλώς τη μου!
Καλό φθινόπωρο κούκλα

Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΦΙΛΑΡΑΚΙ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΗΝ ΑΛΙΚΗ, ΤΗΝ ΟΛΓΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΓΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΓΛΥΚΕΙΑ ΑΠΟΝΟΜΗ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΗΝ ΑΛΙΚΗ, ΤΗΝ ΟΛΓΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΓΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΓΛΥΚΕΙΑ ΑΠΟΝΟΜΗ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΚΕ ΜΟΥ ΛΥΚΕ

ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΨΥΧΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΛΥΚΟ ΜΟΥ ΚΑΚΟ ΛΥΚΟ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΛΥΚΑΙΝΑ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΛΥΚΑΙΝΑ