Η ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΕΝΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ

Update Ετοιμάζομαι να'ρθω να σε δω..η φωνή σου σπασμένη στο τηλέφωνο.."να σε δω, μόνο να σε δω..", ο καρκίνος σε τρώει, το νήμα της ζωής σου κονταίνει, "..δε με νοιάζει..την έζησα τη ζωή μου και με το παραπάνω..η γυναίκα μου..τι θ'απογίνει η γυναίκα μου.." και σε τραντάζουν οι λυγμοί..έρχομαι να σε δω..
Το ακόλουθο κείμενο γράφτηκε τον Οκτώβριο του 2007...
Η αναγγελία ενός επικείμενου θανάτου. Και δεν έχω το δικαίωμα να ζητήσω για περισσότερο χρόνο. Έκανα λάθη πολλά που μου κόστισαν, μου στέρησαν την παρουσία σου στην διάρκεια των ετών. Δεν ξέρω πως να το χειριστώ. Προσπαθώ να σε αγκαλιάζω όσο πιο πολύ μπορώ, να σε κοιτώ ώστε να/χω την μορφή σου μαζί μου όταν φύγεις. Είναι σκληρό, πολύ σκληρό. Σου μιλάω και η φωνή μου τρέμει. Τα δάκρυα πλημμυρίζουν τα μάτια μου και προσπαθώ να μην κλάψω μπροστά σου, να'μαι δυνατή. Δεν ξέρω για πόσο θα το καταφέρνω. Γίγαντας μέσα μου ο πόνος, ο θυμός, η ενοχή. Πρέπει να τα ξεδιαλύνω, να τα απαλύνω. Τίποτα δεν αλλάζει η πορεία είναι προδιαγραμμένη. Απλώς παρατηρητής στα παιχνίδια του Θεού. Μόνο εκείνος ξέρει το πότε. Και εμείς απλά περιμένουμε...Μνήμες ανάκατες μες το μυαλό μου. Δεν έφταιγα όμως. Ημουν η μόνη που δεν έφταιγα. Συγνώμη. Συγνώμη που δεν είχα καταλάβει πόσο μ'αγαπούσες και ποσο αληθινός ήσουν. Κι εγώ σ'αγαπούσα πολύ αλλά δεν το'δειχνα. Δεν μ'άφηναν οι καταστάσεις. Οι ρημάδες οι καταστάσεις. Ημουν αρκετά μικρή και ήταν τότε που πίστευα πως οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν. Δεν σ'αφήνουν μόνο ξαφνικά. Δεν μπορώ να χειριστώ το θάνατο. Δεν μπορώ. Δεν θέλω. Είναι μέρος της ζωής. Είναι η φυσιολογική πορεία ναι. Καλά όλα αυτά. Δεν μπορώ. Είναι κάποιοι άνθρωποι που τους θέλω εκεί. Είναι το στηριγμα. Ο απομηχανής θεός. Είναι αυτοί που σ'αγαπούν χωρίς να ζητούν, χωρίς προϋποθέσεις, χωρίς όρια, άδολα απλά επειδή είσαι εσύ. Κι εγώ θέλω να είναι εκεί. Τι να του πω? Πώς να του το πω? Πώς να τον χαιρετήσω? Δεν ξέρω. Θέλω να ρουφήξω την κάθε στιγμή μαζί του. Να του προσφέρω όσα δεν έχω προλάβει. Δεν υπάρχει χρόνος να σκαλίζουμε τα παλιά. Το τώρα μετράει και είναι μικρό, στενάχωρο. Ξέρω ότι όταν έρθει η ώρα και από κει ψηλά θα με προσέχεις, θα μ'αγαπάς. Θέλω μόνο να μην πονάς και θα απαλύνω όσο μπορώ τον πόνο σου μ'αγάπη. Σ'αγαπάω και θα είμαι δίπλα σου.Θέλω να σου φωνάξω να μη φύγεις αλλά ποιο το νόημα. Κάποια στιγμή θα'φευγες. Δεν ήθελα έτσι αλλά και ποιος ρωτά τι θέλουμε. Ζωή Θάνατος και ο Θεός γελά.