7 Φεβ 2008

ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΑΚΟΜΑ

Πάει καιρός ήμουν ένα αγρίμι, ένα θεριό ανήμερο και έψαχνα ανάμεσα σε αγριεμένους ανθρώπους να βρω γαλήνη. Δεν έβρισκα ησυχία, μέρος να σταθώ, γωνιά ν'ακουμπήσω. Αρχισα να ψάχνω, ν'αναλύω, να περνώ χρόνο με τον εαυτό μου ουσιαστικό κι όχι ανώφελο και καταστροφικό. Σταμάτησα να με πολεμώ και έπαψα να με μισώ. Αρχισα να με πλησιάζω, εκεί κρυμμένη, κουβαριασμένη στ'άδυτα της πολυπαιδεμένης μου ψυχής. Μου'δωσα το χέρι, μου χαμογέλασα, μου χάιδεψα τα μαλλιά και άρχισα σιγα σιγά ν'αναδύομαι απ'το απόλυτο σκοτάδι.

Τότε καρδιά μου ήταν που σε γνώρισα. Ξέρω σου πήρε κάμποσο χρόνο να με ξεκλειδώσεις και σ'ευχαριστώ για την υπομονή σου. Ήταν δύσκολη η πορεία μας μέχρι να βρούμε τον τρόπο μα αγαπηθήκαμε, λατρευτηκαμε, αντέξαμε. Δεν θα ξεχάσω μια από τις πρώτες μας εκδρομές εκεί στο Μέγα Σπήλαιο, εκεί που κατάλαβα πως κάποιος από ψηλά μου δίνει μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή, πως δεν είχαν τελειώσει όλα για μένα, μπορούσα ακόμα να ζήσω, να γελάσω, να νοιώσω.

Ποτέ δεν ήμουν ιδιαίτερα θρησκευόμενο άτομο, αντιδρώ, ρωτώ, δεν ικανοποιούμαι από τις απαντήσεις, ψάχνω, πάντα είχα μια δική μου σχέση μ'αυτή την ανώτερη δύναμη που ονομάζουμε Θεό. Όταν μπήκα μέσα στην εκκλησια το πρώτο πράγμα που αντίκρυσα ήταν η εικόνα της Παναγίας. Την κοίταξα στα μάτια, ένα φως πήρε απ'το στήθος μου το βάρος και μπορεσα να ανασάνω. Αρχισα να κλαίω χωρίς να μπορώ να σου εξηγήσω το γιατί. Βγήκαμε έξω και με πήρες αγκαλιά. Τότε κατάλαβα, κατάλαβα τα πάντα. Ήξερα πως θα ήμασταν μαζί, ηταν να συναντηθούμε. Μου κράτησες το χέρι κι αρχίσαμε να βαδίζουμε μέσα στα δέντρα, το κρύο τσουχτερό μα δεν το'νοιωθα, πετούσα. Μέχρι που φτάσαμε σ'ένα σημείο στην άκρια ενός γκρεμού και άφησα το βλέμμα μου να χαθεί στα πέρατα του ορίζοντα. "Κοιτα" μου είπες. Κοίταξα. Τα σύννεφα ήταν κάτω από εμας, από εκεί που στεκόμασταν. Γονάτισα και άπλωσα τα χέρια μου. Λίγο ακόμα και θα τ'άγγιζα, θα χανόμουν, θα βυθιζόμουν στο λευκό απαλό τους, χωρίς διακριτά όρια, όγκο. Ήταν τ'όνειρο που'χα σαν παιδί ν'ανέβω πάνω σ'ένα σύννεφο και να φύγω, να περιπλανηθώ, να νοιώθω τον παγωμένο αέρα στο πρόσωπό μου να παίρνει το γκρίζο κι ανυπόφορο. Γονάτισα όχι από πόνο και απελπισία αυτή τη φορά μα από ένα απίστευτο συναίσθημα καθαρής ευτυχίας, το μυαλό άδειο σε χρώμα ροζ. Ένοιωθα το αίμα που κυλούσε γοργά καυτό στις φλέβες μου. Τό'νοιωθα να πάλλεται και να μεταφέρει ζωή σε κάθε κύτταρό μου. ΖΟΥΣΑ, και έκλαψα ξανά...

24 σχόλια:

Κούκος είπε...

Ξελευθερώνω την ωραία πεταλούδα
από τη σφραγισμένη γυάλα της
Να σου δανείσει τα φτερά της τα βελούδα
και τα μεγάλα της

rain είπε...

@κουκος΄
Πάντα υπέροχος και πλήρης αντίληψης του τι γράφω. Να'σαι καλά και καλή σου μέρα

kalynama είπε...

Λάτρεψα τις στιγμές σου..
Λάτρεψα όσα μοιράστηκες μαζί μας... μα περισσότερο λάτρεψα τις σιωπές σου.. όσα μόνο εσύ κι εκείνος ζήσατε...
Και είναι μοναδικά βροχή μου...

Πόσες φορές θέλουμε να γίνουμε ένα με τα σύννεφα... με τον ουρανό μας...

Πάντα να φτάνεις στο δικό σας ουρανό... πάντα... Στο εύχομαι μέσα από τη ψυχή μου

Σε φιλώ. Καλό σου απόγευμα :-)

rain είπε...

@kalynama
Είναι μοναδικά και πόσο όμορφα το είπες..τις σιωπές μας..δεν ήξερα αν κάποιος μπορούσε να τις ακούσει μέσα από τις λέξεις μου..Σ'ευχαριστώ γλυκειά μου για τις ευχές σου. Καλό απόγευμα να'χεις

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

... Δε θέλω να φέρω άποψη γύρω από την ιστορία που μας διηγήθηκες... Δε σε ξέρω άλλωστε. Όμως χαίρομαι που λευτερώθηκες, από το βάρος που κουβαλούσες! Σου εύχομαι πάντα λεύτερη στην ψυχή σου να είσαι!
Την καλησπέρα μου!

Meropi είπε...

Βροχούλα μου,
απ' όσα γράφεις το πιο σημαντικό είναι ότι έδωσες το χέρι στον εαυτό σου, συμφιλιώθηκες μαζί του και αναδύθηκες. Τα υπόλοιπα ήρθαν φυσιολογικά...

rain είπε...

@ανεμοσκορπίσματα
Καλώς ήλθες. Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Αλλωστε όλοι γιαυτό παλεύουμε, να'χουμε ανάλαφρες τις ψυχές για να μπορούμε να ζήσουμε όπως εμείς λαχταράμε. Καλησπέρα και σε σένα

@μεροπη
Κι εγώ πιστεύω πως αυτή ήταν η καθοριστική στιγμή μερόπη μου. Σε φιλώ, καλησπέρα σου

M-meggie είπε...

Τυχερή μετά από τα όσα, τα όποια και ... ευλογημένη γιατί κατάλαβες όταν έπρεπε.
Μην χάσεις ποτέ την αντίληψη αυτή.
Καλή νύχτα

patsiouri είπε...

Nα τα χιλιάσετε τα όμορφα...και τα έξω και τα μέσα σας...

Ανασα του Βορρα είπε...

Βροχούλα,
Μη σταματήσεις ποτέ να ΖΕΙΣ.

Ra Ma είπε...

Μείνε στο σύννεφο, μην κατέβεις ποτέ και συνέχισε το ταξίδι σου.

Καλημέρα.

marianaonice είπε...

Στη ζωή μας πάντα έρχεται η δεύτερη ευκαιρία. Αρκεί να την προσέξουμε και να μην την προσπεράσουμε!! Ευτυχώς εσύ την πρόσεξες!!
Να είσαι καλά Βροχούλα.

roadartist είπε...

είσαι καταπληκτική!
..είστε ακόμα μαζί?
Να νιώθεις τυχερή που έζησες τόσο όμορφες και δυνατές στιγμές
(η αλήθεια της ψυχής και τα δυνατά συναισθήματα είναι η μεγαλύτερη περιουσία).. και αν είστε ακόμα μαζί εύχομαι να είστε για πάντα..
Μου άρεσε πάρα πολύ η αφήγηση εξομολόγηση σου :)

rain είπε...

@νοτα
Θα προσπαθήσω καλή μου..Καλησπέρα σου

@patsiouri
Ευχαριστούμε πατσιουράκι και αυτό έχουμε σκοπό να τα χιλιάσουμε..Καλησπέρα και σε σένα

@ανασα του βορρά
Η ωραιότερη ευχή ....Καλησπερούδια

rain είπε...

@radio marconi
Μα για φαντάσου το. Πάνω σ'ένα σύννεφο τι όμορφα που είναι..πόσο μαλακά είναι..Καλησπέρα σου

@marianaonice
Μονο που δε μου'ριξε μπουνιά για να την προσέξω..αλλά στο τέλος τα κατάφερε..Καλησπερούδια

@roadartist
Είμαστε, είμαστε και η ευχή σου να συνωμοτήσει κι αυτή με το σύμπαν να'μαστε πάντα.Καλησπερα και σε σένα αρτίστα

mania είπε...

Καλημέρα Rain
η ζωή καμιά φορά μας αποζημιώνει για όλες τις πίκρες που ζήσαμε πριν.
Το μυστικό είναι να αγαπάμε τον εαυτό μας όχι με ένα ναρκισσιστικό τρόπο, αλλά με ένα τρόπο που δείχνει αυτογνωσία. Είναι πιο εύκολο να αγαπηθούμε όταν σεβόμαστε τον εαυτό μας.....

rain είπε...

@mania
Καλημέρα και σε σένα. Αυτό που λες είναι αλήθεια, όπως επίσης για να αγαπήσουμε και να συνυπάρξουμε αρμονικά πρέπει πρώτα ν'αγαπήσουμε τον εαυτό μας..Καλό ΣΒΚ

KitsosMitsos είπε...

Το ξέσπασμα, το κλάμα είναι δείγμα ότι ζει κανείς. Γι αυτό καλοδεχούμενα.

Takiz είπε...

Άραγε μπορω/ουμε να συμπληρώσουμε κάτι.

Ο καθένας μας ψάχνει....
Ο καθένας μας βρίσκει...
Κράτα το...

sealike2 είπε...

Καλημέρα,σου εύχομαι πάντα να έχεις ως "σωσίβιο", βιωματικές εμπειρίες τέτοιους μεγέθους, ώστε να κολυμπάς ευχάριστα στο ποτάμι της ζωής!!Καλή σου ημέρα!!

rain είπε...

@kitsosmitsos
Καλοδεχούμενα και δείγμα υγείας ακόμα και για σας το "ισχυρό" φύλο:)Καλό σου βράδυ

@takiz
Πάντα στη ζωή ψάχνουμε, όλο και κάτι βρίσκουμε και αν θέλουμε το κρατάμε..Σωστοοος:) Καλό σου βράδυ

@sealike2
Τι ωραία που το τοποθέτησες, τι ωραία ευχή, σ'ευχαριστώ και αντεύχομαι..Καλό σου βράδυ

an205 είπε...

ερεύνα και πίστευε...

rain είπε...

@an205
Κι εγώ μ'αυτό το μοτο κινουμαι...Καλημέρα σου

mamma είπε...

Πόσο ελπιδοφόρο ακούστηκε όλο αυτό (όχι για σένα που το βρήκες, για μένα που το ψάχνω)!

Χάρηκα τόσο και γέλασα άλλο τόσο με το σχόλιό σου για την δεύτερη ευκαιρία "Μόνο που δε μου'ριξε μπουνιά για να την προσέξω..αλλά στο τέλος τα κατάφερε".

Καλό βράδυ:-)

Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΦΙΛΑΡΑΚΙ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΗΝ ΑΛΙΚΗ, ΤΗΝ ΟΛΓΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΓΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΓΛΥΚΕΙΑ ΑΠΟΝΟΜΗ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΗΝ ΑΛΙΚΗ, ΤΗΝ ΟΛΓΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΓΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΓΛΥΚΕΙΑ ΑΠΟΝΟΜΗ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΚΕ ΜΟΥ ΛΥΚΕ

ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΨΥΧΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΛΥΚΟ ΜΟΥ ΚΑΚΟ ΛΥΚΟ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΛΥΚΑΙΝΑ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΛΥΚΑΙΝΑ