ΠΟΙΟΣ ΕΓΩ??!!!

Ναι, ναι αυτή η ερώτηση που συμπεριλαμβάνει απλανές βλέμμα και γυρνάς γύρω σου και δεν είναι κανείς και δυστυχώς απευθύνονται σε σένα..Αυτή. Πριν από δυο τρεις μήνες το μόνο που ήξερα για το διαδίκτυο ήταν ότι με εκνεύριζε. Δεν το ήθελα ρε παιδί μου. Με εκνεύριζε απίστευτα το ότι αργουσε. Μπορούσα να δίνω εντολή, να έκανα τις δουλειές μου, να γυρνούσα να έδινα άλλη εντολή, έκανα τα ψώνια μου και κάποια στιγμή κατέβαινε η σελίδα που ήθελα για να βρω πληροφορίες για κάτι και σαφώς το απέφευγα. Δηλαδή προτιμούσα εγκυκλοπαίδεια, τόσο χάλια. Οι γνώσεις δε που είχα...άστο..για γέλια. Μια φίλη όμως που εμπλέκεται εδώ και χρόνια στον χώρο των ιστολογίων μου έλεγε πολλές φορές να μπω στο δικό της για να μαθαίνω και νέα της, ότι είναι πολύ ενδιαφέρον χώρος αλλά την αγνοούσα. Κάποια στιγμή που είχα χρόνο και είχα βάλει και πιο σύγχρονο υπολογιστή, μπήκα. Με δειλά βήματα και με βλέμμα Χ"χρηστου στην Αθήνα κινήθηκα και έφτιαξα κι εγώ ένα τέτοιο, απ'αυτά ντε τα ιστολόγια. Ταλαιπωρία..Σιχτίρισμα που δε μου κάθονταν οι εντολές.. ¨(να'ναι καλά το παληκάρι που με λυπήθηκε και με βοήθησε {ναι takiz για σένα λέω})και μετά..Να'μαι μετά...Η ίδια με έβαλε σ'ένα προγραμμα, το skype και ένα βράδυ εκεί που βόλταρα σκάει ένα συννεφάκι με χαριτωμένη φασαρία που με ρωτούσε "Είσαι εκεί?" Μ'έπιασε τέτοιο γέλιο μα τέτοιο γέλιο που έκανα ώρα να της απαντήσω. Πραγματικά ανακάλυψα πως είναι ένας κόσμος τόσο ξεχωριστός και τοσο όμορφος και τόσο καλή παρέα. Όμορφοι και αξιόλογοι άνθρωποι, σκέψεις, πληροφορίες και συναισθήματα που ανταλάσσονται απαλλαγμένα από εικόνα και αλλους εξωγενείς ανασταλτικους για καθαρές σχέσεις παράγοντες. ΄"Ενας άλλος παράλληλος κόσμος. Και να φανταστεί κανείς ότι τυφλό σύστημα έμαθα σε γραφομηχανή και στη δουλειά μου χρησιμοποιούσα μόνο το word και το excel. Ίσως δεν ακουγονται τόσο ενδιαφέροντα όλα αυτά μιας που οι περισσότεροι είναι πολύ καλοι γνώστες αυτού του κόσμου μα για μένα είναι κάτι καινουριο το οποιο κάποιες φορές μου φέρνει φόβο. Μάλλον μου έφερνε γιατί τελικά είναι,όπως καταλαβα κι ίσως να κάνω λάθος δεν το ξέρω, στο χέρι του καθενός συμμετέχοντος το σε ποια χωράφια θα κινηθεί και τι ανοιγματα θα κάνει και αν θα είναι ασφαλή όλα αυτά. Αυτές τις σκέψεις έκανα αυτές τις μέρες και θέλησα να τις μοιραστώ μαζί σας. Κουρασα?? Ελπίζω όχι.
Ασε που τώρα που καλόμαθα κάθομαι μπροστά στην οθόνη και ξεχνάω να σηκωθώ. Κι ένα απ'τ'απογευματα που καθόμουν χαμένη στα ιστολόγια διαβάζοντας, συμμετέχοντας, γελώντας από τα γραφόμενα ή μελαγχολώντας ακουω να μου φωνάζει "Ρε φρικ του διαδικτύου..ακόμα στο internet είσαι?" ΠΟΙΟΣ ΕΓΩ??!!!Σε μένα απευθύνεται? Αααχχ ποτέ μη λες ποτε και άλλα σχετικά του σοφού λαού μας. Όσο ζεις μαθαίνεις και άλλα τέτοια....

Θέλω να πω και κάτι ακόμα τελείως άσχετο αλλά θα σκάσω αν δε το πω. Πρέπει να είμαι η τελευταία νομοταγής ηλίθια οδηγός έτσι? Βρίσκω να παρκάρω σε μέρος όπου πιο εύκολα σου πέφτει το λαχείο και κατεβαίνοντας από το αυτοκίνητο συνειδητοποιώ ότι είμαι κάτω από κλινική και ακολούθως βλέπω την πινακίδα που επιτρέπει σταθμευση μόνο σε ασθενοφόρα και αναπηρικά και ΦΥΣΙΚΑ φεύγω. Και ΦΥΣΙΚΑ βρέθηκε άλλος που πάρκαρε κανονικότατα και αβασάνιστα. Τελικά είμαι εγώ η ηλίθια ή αυτός? Δεν έχω καταλήξει ακόμα!