ΜΠΛΕΞΙΜΑΤΑ

Δεν ξέρω τι είναι αυτό που με κάνει να ψάχνω κάθε φορά το αίτιο, το κίνητρο πίσω από τις πράξεις των ανθρώπων. Δεν ησυχάζω αν δεν μάθω τι είναι αυτό που τους ώθησε να φερθούν με τον ένα ή άλλο τρόπο (συνήθως ΄κακό,συνήθως εις βάρος ανθρώπων για τους οποιους νοιάζομαι ή σε εμένα την ίδια).Ενώ κάποιους τους έχω απορρίψει και δεν θέλω καν να τους συναναστρέφομαι πια λόγω απαράδεκτης συμπεριφοράς όταν βρεθούν στον περίγυρό μου ενώ θέλω να γυρίσω την πλάτη και να φύγω κάτι με κρατά καρφωμένη στο πάτωμα να περιμένω αυτό που θα με βοηθήσει να καταλάβω τι έγινε. Με τσαντίζει όμως αυτό.Δεν μπορώ όμως και να αδιαφορήσω. Πρέπει να κλείσω το λογαριασμό κι ας είναι εκ μέρους άλλου. Με φθείρει ταυτόχρονα όλο αυτό. Μάλλον πρέπει να βρω τρόπο να κλείνω τις πόρτες χωρίς να ψάχνω παραπέρα. Θα μου πεις και τι έγινε?Θ'αλλάξει κάτι?Υπάρχει περιπτωση επανάρθωσης αν αυτό ζητηθεί?Όχι βέβαια. Οι άνθρωποι δίνουν πάντα δείγματα χαρακτήρα και προσωπικότητας αρκεί να καταφέρεις να τα δεις εγκαίρως και ή να τ'αποδεκτείς ή να τ'απορρίψεις πριν υπάρξει κόστος. Αλλά είναι αυτός ο ρημάδης λογαριασμός που δεν θέλω ν'αφήνω ανοιχτό. Μου δημιουργεί "ψυχολογικό". Ι just need to know! Είναι πρόβλημα αυτό? Χαζομάρα? Περιέργεια? Δεν έχω ιδέα. Νομίζω ότι το υγιές είναι ν'αδιαφορήσω. I'll try...hard