Ok.Enough is enough. Ή το μπορείς κάτι ή όχι. Ψάχνω να βρω πώς γίνονται τα πράγματα μέσα σ'αυτό το διάολο με τα blogs και όλα και εκεί που βρίσκω ένα εμφανίζονται άλλα εκατό που δεν έχω ιδέα πώς να τα κάνω ή τι να τα κάνω. Παλεύω εδώ και μία ώρα να ανακαλύψω πώς να απαντώ αυτόματα χωρίς κωδικούς άν χρειαστεί σε σχόλιο.Δεν! Αν γίνεται κιόλας. Ψάχνω να βρω πώς διάολο μπαίνεις να γράψεις στο δικό σου χωρίς να πας μέσω Βόλου εν μέση απεργίας νταλικέρηδων -όπως εγώ-.Δεν! Τι να πω. Που θα πάει. Πως οι γιαγιάδες μαθαίνουν να χρησιμοποιούν κινητό ξαφνικά έτσι κι εγώ θα μάθω.
Βγήκαμε μετά από καιρό και πήγαμε σε μπαρ, συνοικιακό, πολύ ζεστό, πολύ ωραία ξένη μουσική, καθαρά ποτά,(έχω πιει diesel..μπόλικο ώς νέα και άμυαλη) και εκεί λοιπόν που περνάγαμε ωραία και καλά συνειδητοποιώ πως ρίχνω 10 χρόνια στον ιδιοκτήτη και μπαρμαν για να μην αναφέρω πόσα στους λοιπούς παρεβρισκόμενους. Κρίση!!Πιάνουμε κουβέντα με δύο κοπέλες θαμώνες του μαγαζιού και καταλήγουμε να μου ζητά συμβουλές η μία (ετών 19) και εγώ να προσπαθώ να της πω να προσέχει. Καλέέ. Αλλιώς το θυμόμουν το σκηνικό. Σε λίγο θα σηκώνονται να μου προσφέρουν τη θέση τους στο σκαμπό?!! Ευτυχώς το αντιμετωπίζω θετικά.... Μα αφού νοιώθω τόσο μικρή ακόμα και όλα βοηθούν να μην φαίνεται λέω να κανω κι εγώ την πάπια. Αφού οι άλλοι δεν το καταλαβαίνουν ούτε καν. Ψοφάω να βλέπω την έκφρασή τους όταν τους λέω ότι έχω δύο παιδιά. Στο καπάκι ρωτούν "Μα καλά πόσο είσαι?" Εκεί να δεις απόλαυση γιατί πάντα λέω την αλήθεια. Η αναγκη να μας δείχνουν πόσο αρέσουμε δεν έχει ηλικία. Ούτε εγώ. Το αποφάσισα γράφοντας. Τέρμα. Είμαι αυτή που είμαι, σαφώς και γερνάω ΄-λογικό το βρίσκω και να'μαι καλά να ζήσω πολλά χρόνια-.Ήταν αστείο που ρωτούσα τη μαμά "Βλέπεις καμμιά ρυτίδα? Πώς τις αναγνωρίζουμε? Πότε άσπρισαν τα μαλλιά σου?" Για να ξέρω. Κατάλαβες. Και κάνουν οι σκέψεις αναστροφή και με τραβούν στο λόγο που μ'έφερε σε μπαρ μετά από καιρό και με βάζουν να ασχοληθώ μαζί τους μα δεν θέλω δεν έχω το κουράγιο. βαρέθηκα να ασχολούμαι με πράγματα τόσων ετών πίσω που κάθε τόσο ΄τ'ακούω γιατί ο καθείς έχει τον καημό του κι όλο και σκαν νεες πληροφορίες μόνο και μόνο για να παιδεύομαι εγώ. Όχι ρε παιδιά αντίθετα με ότι πιστεύεται δεν μ'ενδιαφέρει να μάθω τι κάνατε τότε και γιατί. Ξαφνικά μαζεύω γίνομαι μια σταλιά παιδάκι που΄ο ένας το τραβά από δω και ο άλλος από κει. Αφήστε με ήσυχη. Μεγάλωσα πια δεν θα'πρεπε να επηρεάζομαι έλα όμως που είπαμε μέσα η ψυχή μου άλλα λέει. Τουλάχιστον τώρα πια κρατά λίγο. όσο περιτριγυρίζομαι από τους άμμεσα εμπλεκόμενους. Θα φύγουν, θα γυρίσουν στο σπίτι τους, μακρυά και μαζί τους θα πάρουν και αυτή την αύρα που τους περιβάλλει γεμάτη πίκρα, θυμό γι αυτά που δεν μπόρεσαν να κάνουν και γιαυτά που έκαναν και they fucked up την υπόλοιπη ζωή τους.Really? I couldn't care less!!Lay off my back!Εντάξει κι εγώ πέρασα πολλά. Το μόνο μου παράπονο είναι ότι δεν χρειαζόταν τόσα πολλά και τόσο μικρή αλλά το δούλεψα και σαφώς όλα λειτουργούν καλύτερα και είμαι μικρή σε σχέση με σας. Να μου πεις ο καθένας το δουλεύει διαφορετικά το ζόρι του. Σωστό και αυτό.
Χαίρομαι που γεννήθηκα σε μια εποχή που μπορώ να πάω σε συναυλία Παπακων/νου το καλοκαίρι και να τραγουδώ ΄΄ολα του τα τραγούδια . Είχε έρθει με μια κοπελιά δεν θυμάμαι τ'όνομα παρ'ότι μ'εντυπωσίασε η φωνή της, και με τον Ζουγανέλη στην περιοχή μας κατά το τέλος του καλοκαιριου΄να τραγουδήσουν. Σκέφτηκα πώς στον μεγάλο γιο 12χρ θα άρεσε κάτι τέτοιο γιατί το μόνο που ακούει είναι Ημισκούμπρια, έρχεται λοιπόν και τον παρακολουθούσα. Του΄λεγα άκου το ένα άκου το άλλο, έιχα προβληματιστεί:Αν πει τον κουρσάρο να του πω να εστιάσει στα λόγια ή οχι?Κάποια στιγμή όχι μετά άπό πάρα πολύ ώρα άρχισε ν'αδυμωνεί και με ρωτά "Ποιος είναι ο Μάνος Λοΐζος?" Κάπου εκεί συνειδητοποιήσα πως πρέπει ν'αφήσω το παιδί να βρει δικούς του στίχους που να τον αγγίζουν, να βρει μόνος τι τον συγκινεί και ότι δεν μπορώ να του εξηγήσω για το 1ηΜαιου, το Ασε με να κάνω λάθος και πόσα άλλα. Δεν μπορώ να του εξηγήσω τι είναι ο Μητροπάνος και γιατί μου αρέσει τόσο ΄πολύ. Όλα αυτά αφορούν εμένα. Θα του πω όσα περισσότερα μπορώ για το Πολυτεχνείο, τους επαναστάτες, τους ροκ τυπους και τους φλώρους αλλά δεν μπορώ να του πω τι να γίνει εκείνος. Δυστυχώς!!! Οκ Enough said.Goodnight
1 σχόλιο:
Έχω αδελφό στα 15-16, που θα μπορούσε ηλικιακά να είναι και γιος μου, μεταλλάς αλλά με κριτικό μάτι και αυτί. Η ανταλλαγή πληροφοριών και μουσικής μεταξύ μας είναι συνεχής χωρίς να προσπαθεί να επιβάλει ο ένας στον άλλον ο,τιδήποτε.
Πολύ θα ήθελα στην ηλικία του να είχα κάποιον να συζητούσα για μουσική, για ποίηση....
Ας τους δώσουμε κάτι παραπάνω από αυτό που είχαμε εμείς στην ηλικία τους...
Δημοσίευση σχολίου