16 Νοε 2009

Θα μου πεις..τι θυμάσαι?

Θυμάμαι πως ήμουν πολύ μικρή και οι δικοί μου μ'έβγαζαν στο μπαλκόνι του σπιτιου μας και φώναζα "Κάτω η Χούντα"
Θυμάμαι πως οι αγαπημένοι μου τραγουδούσαν επαναστατικά τραγούδια
Θυμάμαι την αγαπημένη μου θεία να κάνει το σήμα της νίκης και να πιστεύει
Θυμάμαι πως μ'έστελναν στο περίπτερο και αγόραζα το ριζοσπάστη και τον έκρυβα κάτω από την ζακέτα μου
Δίσκοι απο βινύλιο του Θεοδωράκη, Μ. Λοϊζος, στιχοι που κατάλαβα αρκετά πιο μετά το νοήμά τους

Και τα θυμάμαι όλα αυτά και συνέχιζα να τα θυμάμαι όταν πρωτοστατούσα στις πορείες του σχολείου και κατεβαίναμε με τα πόδια να αποθέσουμε το στεφάνι φωνάζοντας συνθήματα
Ας μην ξεχάσουμε..Ποτέ..
Ας μην επιτρέψουμε σε κανέναν να μας αφήσει να ξεχάσουμε και ας διδάξουμε τούτη την ιστορία στα παιδιά μας..

13 σχόλια:

Αιμιλία Ροδόσταμο είπε...

η ζωη τραβάει τήν ανηφόρα, μέ σημαίες, μέ σημαίες καί μέ ταμπούρλα..απο΄πόσο μακρια έρχεται αυτός ο στίχος!τί πειρα ζωής έχει ενσωμματώσει!Αυτό μέ τόν Ριζοσπάστη πού τό θυμάσαι!!!

rain είπε...

Αιμιλία μου όλα τα θυμάμαι τόσο ζωντανά..δε βάζει ο νους σου πόσο..

kakos lykos είπε...

Θυμάμαι ένα μικρό παιδί της τρίτης δημοτικού, να περπατάει σαν χαμένο από του Ζωγράφου στο Παγκράτι προσπαθώντας να γυρίσει στο σπίτι του από το σχολειό, ανθρώπους βιαστικούς, γύρω του να προχωρούν σαν να προσπαθούσαν να κρυφτούν από κάτι.
Γονείς να κλαίνε στο αντάμωμά του, όταν είδαν ότι δεν το έχασαν και είναι καλά.
Μία άλλη μάνα όμως θρηνεί, από κείνη τη μέρα από κείνο το σχολειό κάθε 16 Νοέμβρη το παιδί της, εκείνο ήταν στο Γυμνάσιο, δεν πήρε τον δρόμο για το σπίτι, δεν πήγε καν στο σχολειό εκείνη τη μέρα, βρέθηκε στο Πολυτεχνείο με τ' άλλα παιδιά και φώναζε για ελευθερία, δεν γύρισε ποτέ.
Το πρώτο παιδί θα πάει...θα πάω πάλι αύριο σχολείο, θα τιμήσουμε τους νεκρούς για άλλη μία φορά, μέσα σε αυτούς και το άλλο παιδί...τον Διομήδη Κομνηνό.

Καλό βράδυ Rain!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΣΙΓΟΥΡΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΝΕΩΤΕΡΟΙ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΠΙΟ ΠΟΛΛΑ.
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.

jf είπε...

"...ας διδάξουμε τούτη την ιστορία στα παιδιά μας" ναι! με ό,τι ο καθένας μας βίωσε τότε, κι όχι ό,τι έπλασε με τη φαντασία του εκ των υστέρων για να γίνει ήρωας.
Με εννοείς υποθέτω... :))
Την πολύ-καλημέρα μου

roula είπε...

ωραια η μουσική..αλλά εσύ είσαι πιό επαναστατρια!!!ποιά είμαι;;;xaxaxxxa

KitsosMitsos είπε...

Το κακό είναι ότι όλο αυτό ξεφτίζει, σιγά-σιγά...

koulpa είπε...

α τυχαιρό το παιδί.. εγώ γύρισα από τον άλιμο στο παγκράτι.. τριτη δημοτικού.. και μου άρεσε και δε ξαναπήρα λεοφορίο.. :):)
κι εγώ πολλά θυμάμαι.. και δε ξέρω.. είναι καλό;.. αν είμαστε καταδικασμένοι να κανουμε τα ίδια λάθη.. μήπως είναι καλητερα να έχουμε τη δικιολογία ότι δε θυμόμαστε;.. :):)
καληνυχτούδιαα :):)

rain είπε...

@kakos lykos
Χμμμ και το άλλο παιδάκι με τις αναμνήσεις του στου Ζωγράφου τα έκανε όλα αυτά!!
Ομορφο και συνάμα πικρό να μην ξεχνάμε. Τιμή σε αυτούς που χάθηκαν και πάλεψαν για μας..
Σε φιλώ

rain είπε...

@jk skroutzakos
Ετσι σκρουτζάκο μου..
Καλή σου εβδομάδα και σένα

@ζαμαν φου
Μωρέ πως δε σε εννοώ..
Καλησπέρα σου και φιλιά

rain είπε...

@ρουλα
Οχι που θα σου ξεφευγα!!!
Φιλιά πολλά

rain είπε...

@κιτσος μιτσος
Ναι, με προσεκτικές και μελετημένες κινήσεις τα τελευταία χρονια έχουν καταφέρει να σβήνει όλο αυτό σιγά σιγά. Στο χέρι μας είναι όμως!
Καλησπε΄ρα σου

rain είπε...

@κουλπα
Καμμιά δικαιολογία. Λάθη θα κάνουμε και χωρίς αυτές, δεν υπάρχει πρόβλημα!!!! Να μην ξεχνάμε λοιπόν και βλέπουμε πως θα πάει!
Καλό σου απόγευμα

Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΦΙΛΑΡΑΚΙ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΗΝ ΑΛΙΚΗ, ΤΗΝ ΟΛΓΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΓΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΓΛΥΚΕΙΑ ΑΠΟΝΟΜΗ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΗΝ ΑΛΙΚΗ, ΤΗΝ ΟΛΓΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΓΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΓΛΥΚΕΙΑ ΑΠΟΝΟΜΗ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΚΕ ΜΟΥ ΛΥΚΕ

ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΨΥΧΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΛΥΚΟ ΜΟΥ ΚΑΚΟ ΛΥΚΟ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΛΥΚΑΙΝΑ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΛΥΚΑΙΝΑ