Αχ αυτές οι Δευτέρες....

Αχ αυτές οι Δευτέρες! Δεν έχω όρεξη καθόλου και για τίποτα! Το τίποτα φυσικά αναφέρεται σε δουλειές έτσι?Ό, τι μπορείς να κάνεις τώρα λέει, ας το για αργότερα για να'χεις! Πω πω...Είναι και ο καιρός μουχλούδικος..Που να τρέχεις... Λέμε να την κάνουμε το Σαββατοκύριακο. Δεν είναι κι ασχημη ιδέα. Να πάμε ν'αράξουμε δίπλα στο τζάκι, ν'αλλάξουμε παραστάσεις...Σκεφτόμουν πως θα'πρεπε να πάρω μια εικόνα, ξέρεις απ'αυτές που σε μαγεύουν, σε ταξιδεύουν και να τη δώσω να μου την κάνουν εσωτερικό τεντόπανου! Ακου τώρα!!!!!!!! Και να βγαίνω στην βεράντα μου, να κατεβάζω την τέντα και να βλέπω ας πουμε εικόνα απ΄το Νυμφαίο, ή το Πήλιο, ή την Καστοριά, ή τα Βαρδούσια..κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Οφείλεις να παραδεχτείς δεν είναι και τελείως παράλογη ιδέα, μόνο που δεν έχω τέντες! Μια που είπα Πήλιο, θα πεταχτούμε κι από κει. Μια επίσκεψη στο Χάνι του Ζήση {που αλλού, στα Χανια}, λέει. Χμμμ. Ναι, ναι και να πάρω και κανένα γλυκό του κουταλιού φιρίκι και τσιτσίραβλα που τρελαίνομαι!Αααχχχ καλά όλα αυτά αλλά σε λίγες μέρες! Τι'ναι και τούτο!
Ονειροβατώ μες τα δωμάτια του σπιτιού, ονειροβατώ στον δρόμο, στο παράθυρο χαζεύω, ζαχαρώνω τα χιόνια στις ειδήσεις, κοιτάζω τον ουρανό και πετάω, ανοίγω τα χέρια μου ν'αγκαλιάσω τα σύννεφα, ν'αγκαλιάσω τον κόσμο όλο, αγαπάω, αγαπάω εσένα, εμένα, εμάς, τους ανθρώπους γύρω μου. Θέλω μόνο να χαμογελάω, να γελάω.....! Τελείως ονειροπαρμένη - αλλοπαρμένη, όπως θες πες το, είμαι τούτον τον καιρό!