ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΑΝΕ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ...ΠΩΣ...

Πλησιάζουν τα γενέθλια των παιδιών..σύμπτωση? κάρμα?...γεννήθηκαν με έξι μέρες απόσταση σε διαφορετικό χρόνο. Κάθε φορά που πλησιάζουν τα γενέθλια το μυαλό μου λειτουργεί σαν μηχανή με σλαϊντς απ'όλα τα χρόνια που έχουν περάσει. Και δεν σ'αφήνουν κιόλας να το απολαύσεις..αρχίζουν οι συζητήσεις του στυλ.."να καλέσω δυο φίλους?" (μετάφρ. 10 φίλους) "ναι, ναι και να τα κάνουμε μαζί να καλέσω κι εγώ τις φίλες μου, λίγες" (μετάφρ. 10 φίλες)..και να'σου τα παζάρια "Μα πέφτουν μεσα στο Πάσχα που θα λείπουμε" και συνεχίζουν "κι άμα το κάνουμε το ΣΒΚ πριν θα'χουν φύγει τα παιδιά" και καταλήξαμε με συνοπτικές και δημοκρατικότατες διαδικασίες να τα κάνουμε το Σάββατο!!!!!!!!!!!! 12 του μήνα!!!!!!!!!Κι εγώ αφηρημένη κουνώ καταφατικά το κεφάλι και η σκέψη μου είναι εκεί που ήταν και τα δύο τους μια σταλίτσα, μετά που τους είχαν πέσει τα δοντάκια, στο σχολείο και τα διάφορα ευτράπελα που συνέβησαν κατά τη διάρκεια των ετών... Μεγαλώνουν τ'άτιμα..Πόσο γρήγορα μεγαλώνουν...Δεν τα προλαβαίνεις. Τη μια στιγμή αλλάζεις πάνες και σκάβεις αυλάκια στο παρκέ να τα νανουρίσεις και την άλλη στιγμή που τα κοιτάς είναι σχηματισμένα ανθρωπάκια και την αμέσως επόμενη...συζητάς για το .... άλλο φύλο....και διάφορα τέτοια χαριτωμένα ... για το στρατό....(ΟΧΙ ΡΕ ΘΑ ΣΑΣ ΚΡΥΨΩ ΣΤΟ ΚΕΛΑΡΙ)...το πανεπιστήμιο... Τι έγινε ρε παιδιά? Ισως το πήγα λίγο μακρυά...μα είναι στ'αλήθεια μακρυά...?Ε ε ε?? Και μιας που οι κυρίες προηγούνται... Ενα τόσο δα πλασματάκι, μια κουκλίτσα που όταν γνώρισα το μπαμπά της ήταν μόλις 2,5 ετών, που τώρα είναι μια μικρή δεσποινιδούλα που θα κλείσει στις 28/4 τα 10 παρακαλώ!
Ακολουθεί ένα αντράκι που χωρούσε σε μια τοσο δα μικρουτσικη μπανιερίτσα, που ήταν 5.5 ετών όταν γνώρισαμε τον μπαμπά μας και τώρα με περνά στο ύψος -οπου εγώ είμαι 1.70- και θα κλείσει στις 22/4 τα 13. Είναι ήδη στην εφηβεία, ένα παλικάρι μέχρι εκεί επάνω.
Πώς περάσανε τα χρόνια...πώς...
Και για να μην έχω γκρίνιες και παράπονα να βάλω και μια μικρή φωτογραφίτσα του junior που όμως γεννήθηκε Δεκέμβρη! Ο οποιος ήδη έκλεισε τα 4. Είναι μικρούλης ακομα αλλά μια χαρά συμβαδίζει, συμπορεύεται με τ'αδέρφια του που τον λατρεύουν και βοηθάνε στο μεγάλωμά του. Μέχρι εκεί που θέλουν φυσικά!!
Τώρα πρέπει να στρωθώ ν'αρχίσω τις ετοιμασίες..καλά να'ναι τα μωρά μου...