Πριν από .......Σσσσσ μετράω....ναι, δεκαέξι χρόνια, με την παρέα μου πήγαμε να κάνουμε Πάσχα κάπου στην Μεσσηνιακή Μάνη. Βολτάροντας λοιπόν στη φύση που οργίαζε λόγω άνοιξης και ήταν ομολογουμένως υπέροχα, μέσα από την πρασινάδα ξεφύτρωσε αυτό το φατσουλίνι - γατουλίνι! Ήταν μια σταλίτσα και αυτό έπαιξε το ρόλο του φυσικά γιατί ο,τιδήποτε μεγαλύτερο σε μέγεθος με πλησιάσει ανεβαίνω σε τραπέζι αναζητώντας βοήθεια και όχι στον ηρεμότερο τόνο πάντα! Το πήραμε σπίτι, το χαϊδολογάγαμε, το κακαναρεύαμε, το ταϊζαμε και παίζαμε μαζί του. Ήταν η μασκώτ της παρέας και τη βάφτισή του την ανέλαβα δίνοντάς του το όνομα Πασχάλης μιας και τον γνωρίσαμε εκείνη την εποχή.Οι μέρες πέρασαν γρήγορα, όπως πάντα όταν είσαι ανέμελος και περνάς καλά και επιβιβαστήκαμε άνθρωποι, σάκοι, γάτοι για την επιστροφή. Τον κρατούσα αγκαλιά έχοντας αποφασίσει να το χαρώ λίγο ακόμα γιατί κάπου στη διαδρομή σε μερος που θα εγκρίναμε όλοι θα τον αφήναμε να συνεχίσει τη ζωούλα του...γιατί και που να τονε πας? Φτάσαμε σ'ενα πολύ όμορφο και καταπράσινο τοπίο και κατεβαίνουμε για να τον αποχαιρετήσουμε... Φορούσα τζην...τον ακούμπησα κάτω και γύρισα να φύγω..πήδηξε πάνω στο πατζάκι μου...γαντζώθηκε με τα νυχάκια του...σκαρφάλωσε μέχρι την αγκαλιά μου και φώλιασε εκεί...και φυσικά...τον πήρα μαζί μου..
Μεγάλωσε ο άτιμος γρήγορα, σκαρφάλωνε παντού..είχε γίνει σαν ένα μικρό τιγράκι από χρωματισμούς, μεγάλη αλητόφατσα. Είχα πάντα σχεδόν μακρυά μαλλιά και τα βράδυα ερχόταν στο κρεβάτι, χωνόταν μέσα στα μαλλιά μου τα οποία άπλωνα στο μαξιλάρι και κοιμόταν εκεί γουργουρίζοντας και ξύνοντας με τα νυχάκια του το κεφάλι μου νανουρίζοντας και μένα μαζί..
Κάποτε έπρεπε να φύγω από Αθήνα με κατευθυνση τη Θεσσαλονίκη και να παραμείνω εκεί για αρκετό καιρό και δυστυχώς δεν μπορούσα να τον πάρω μαζί. Ζήτησα από τη μαμά μου να τον κρατήσει μέχρι να γυρίσω. Αντιρρήσεις, κακό, διαφωνίες αλλά στο τέλος τον κράτησε. Οταν μετά από κάμποσους μήνες ήταν να επιστρέψω θεώρησα πως αφού είχα απομακρυνθεί, ήταν ευκαιρία να τον δώσω πια, καθώς ήταν αγριουτσικος και δεν ήταν ωραίο να ζει σε διαμέρισμα. Αντιρρήσεις, κακό, διαφωνιες αλλά επρεπε να φύγει. Αφού συνεννοηθήκαμε τηλεφωνικά με έναν ιερέα από την περιοχή της Μάνης, τον πήγαμε και τον αφήσαμε εκεί. Ετσι έπρεπε να γίνει, έπρεπε να γυρίσει, έπρεπε να ζει τη ζωή για την οποια προοριζόταν, ελευθερος, να ζει εκεί, στις πρασινάδες που τον βρήκαμε, στη φύση...Ανοιξη καιρό τον πήγαμε πίσω..Καλή σου ώρα Πασχαλάκο μου..σε θυμάμαι γατουλη μου...φιλιά πολλά στα μουστακάκια σου...
33 σχόλια:
Με συγκίνησε αφάνταστα η ιστορία σου με το γατουλίνι, λατρεύω τα ζώα ,έχω μεγαλώσει γατιά,σκυλιά,ποντίκια,σκατζόχοιρο,
φραγκόκοτα,πάπια,κοτοπουλάκια,
παπαγάλους,ο άνδρας μου έχει απελπιστεί μαζί μου και το μόνο που έκανε είναι να τα αγαπήσει κι αυτός.Εχω ένα γιορκσάιρ ,μάλλον θα το ξέρεις από το μπλοκόσπιτο μου, είναι η παρείτσα μου.Α! και κάτι άλλο, Πασχάλη λένε τον..εγγονό μου ! Φιλάκια.
@αχτιδα
Όλα τα ζωάκια που έχουν υποκοριστικό είναι τ'αγαπημένα μου αλλά δυστυχώς έχω μια φοβία για τα σκυλιά κυρίως και δη τα μεγάλα! Τι ωραίο όνομα έχει ο εγγονός σου! Τι γλυκό! Καλό σου απόγευμα γλυκιά μου
Εγάω πάλι , ζωάκια δεν έχω ! Αλλά νομίζω πως έκανες καλά ! Ελπίζω το ίδιο να πιστευει και ο Πασχαλίνος σου !
Καλό βράδυ !
Rain τι τα θες τι τα γυρευεις τα ζωα ειναι πολυ αγαπησιαρικα πλασματα...κι εμεις εχουμε αναγκη απο το να δινουμε την τρυφεροτητα μας σ αυτα.
Κριμα που αναγκαστικεςνα τον αποχωριστεις...
Φιλια
αχ μια φατσουλα ομορφη ο Πασχαλινουλης. κουκλος ειναι.
τωρα που ειπατε για ζωα και αραδιασε η αχτιδα μερικα, σκεφτηκα να κανω μια αναρτηση και να θυμηθω τα ζωα της ζωης μου. (οι αντρες εξαιρουνται γιατι θα μου πιαναν πολλες σελιδες χιχι).
φιλακια βροχουλα μου και νασε καλα.
@ιφιγένεια
Το ίδιο ελπίζω κι εγώ! Ήταν όμορφη εμπειρία όμως και για τους δύο!!!! Καλημέρα σου
@faraona
Δεν γινόταν να μην τον αποχωριστώ..ένα αγριμάκι ήτανε..τον είχα αφήσει κι εγώ λάσκα..αγριμάκι κι εγώ..Και τι δεν έκανε! Φιλιά και σε σένα
@αλικη
Ναι μωρέ, δεν ήταν κουκλάκι? Ανυπομονώ να δω τα ζωάκια σου..και εκείνη την άλλη ανάρτηση που ανάφερες..θα'χει ενδιαφέρον!!!!χιχιχι
Καλημερούδια σου
Κορίτσι μου στη σελίδα μου σου έβαλα τη συνταγή για κέικ καφέ,είναι πολύ ωραίο, αν θέλεις και άλλη ιδέα, κάνω ωραίο παγωτό με καφέ πολύ εύκολο.
αχτιδουλα έρχομαι..βάλε καφέ
Ομορφο και δυνατο το ποστ σου!
Φατσουλα ο Πασχαλίνος σου!!!
Να εχεις μια ομορφη εβδομαδα!!!
Πολύ όμορφη η ιστορία σου... Σε γεμίζουν τα άτιμα τόση στοργή και αγάπη! :)) Καλημέρα! :))
Νομίζω ότι η επιστροφή στο φυσικό του περιβάλλον ήταν σωστή.
Έβγαλα το ΣΚ φωτο μιας γάτας με τα 4 γατάκια της που δεν είχαν ανοίξει τα μάτια τους ακόμα, μέσα σε μια ζαρντινιέρα στην εξοχή. Τέλεια.
Καμάρωσα και τον τσολιά σου!!!
Καλημέρα και καλή εβδομάδα.
@αννα
Σ'ευχαριστώ για το πέρασμά σου και για τα καλά σου λόγια. Καλη εβδομάδα και σε σένα..:)
@ανεμοσκορπίσματα
Ναι, τ'άτιμα, τον καλύτερο εαυτό μας βγάζουν. Γουτσου γουτσου τελείως!!! Καλημερούδια
@radio marconi
Welcome back! Αυτή τη φωτό που λες να την βάλεις, θα'ναι απίθανη. Φαντάζομαι θα πέρασες πολύ καλά. Αντε και εις άλλα με υγεία! Καλημερούδια
Aχ βρε βροχούλα..μπορεί να του λείπεις και του Πασχάλη :) !! Πολύ γλυκούλης..Είναι απίστευτη η αγάπη που παίρνεις απο τα ζώα..και η δεκτικότητα τους .. :) Ελπίζω να τον ξαναδείς.. Φιλιά :)
Εγώ επειδή λατρεύω τα ζώα (έχω 2 γάτες, 1 γάτο και 2 σκύλους) και δε μου αρέσει να υποφέρουν δε θα σου πω πως έπραξες και το καλύτερο, δεδομένου πως ο Πασχάλης εγκλιματίστηκε σε περιβάλλον με ανθρώπους, σίγουρη στέγη και τροφή.
Εμείς γραφείο ή πλευρά στο κρεββάτι μας αλλάζουμε και μας έρχονται όλα ανάποδα.
Αυτό το έρμο πού θα αναζητούσε τροφή και στέγη.
Συγγνώμη, αλλά δεν το είδα θετικά. Προτιμότερο να μην το μάζευες καθόλου..
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Αχ θα την πω την αμαρτία μου Βροχούλα μου. Ποτέ δεν μάζεψα ζωάκι στο σπίτι μου, ακριβώς γιατί οι υποχρεώσεις μου (συχνά ταξίδια) δεν μου επιτρέπουν να είμαι συνεπής στη φροντίδα ενός ζώου. Η κόρη μου κατά καιρούς προσπάθησε να με πείσει να το κάνω, αλλά όταν την έφερα προ των ευθυνών τι θα γίνει όταν λείπουμε ταξίδι, όταν πάει για σπουδές κλπ έκανε πίσω
Οι ιστορίες μέσα από τη ζωή μας είναι πάντα οι ομορφότερες.
Πάντα ένα ζώο μας βγάζει τα ομορφότερα συναισθηματα, πόσο μάλλον όταν έχουμε δεθεί μαζί του.
Φιλιά βροχούλα μου. Καλό σου μεσημεράκι
@roadartist
Αυτό προφανώς είναι ανεφικτο μα όπως και να'χει να'σαι καλά που το είδες τόσο τρυφερά όπως εγώ. Φιλιά πολλά
@φυρδην μιγδην
Φίλη μου μάλλον δεν πρόσεξες πως αναφέρω ότι τον έδωσα στην οικογένεια ενός ιερέα στην Μάνη που τον ανέλαβε εκείνη με σίγουρη τροφή και στέγη όπως τον είχα κι εγώ!!! Δεν θα τον άφηνα στην τύχη του, μοναχούλι του!! Σε φιλώ:)
@meropi
Μεροπίτσα μου κι εγώ όταν το έκανα ήμουν παιδί!! Τώρα με τόσες ύποχρεώσεις ούτε κι εγώ θα το σκεφτόμουν. Εχουν κι αυτά μεγάλη ευθύνη. Σαν ένα ακόμα παιδί!!! Σε φιλώ
@kalynama
Ετσι είναι και εδώ μέσα σ'αυτό το ιστολόγιο βρίσκω την ευκαιρία ν'ανασύρω και να δώσω φόρο τιμής σε πολλές ιστοριες της ζωής..Σε φιλω
Ρε τον Πασχαλακο...
ωραιος ο γατος.
@zero
Ωραίος και φασαρίας! Αλητόφατσα τελείως! Καλησπερούδια
Μα οι αλητες ειναι τα καλυτερα γατια.
Καλησπερα.
@zero
Δεν έχεις καθόλου άδικο..
Βροχούλα μου, πώς μπόρεσες και τον αποχωρίστηκες; Αυτός σίγουρα θα πόνεσε πολύ... Αλήθεια έμαθες νέα του από τότε; Σίγουρα τώρα πια θα έχει συνηθίσει την απώλειά σου...
και αν είναι καλά θα περνάει βασιλικά στη φύση του, αφού έχει φαϊ και νερό. Δύσκολη υπόθεση τα ζώα!!
Καλό ξημέρωμα.
Πάντως μου το χάλασες στο τέλος. Είχα λιώσει μιλάμε και μου τον έστειλες πίσω...κακιά :)
Φοβερή ιστορία
"το ταξίδι του γάτου...."
ΥΓ μεσσηνιακή μάνη????
που καλέ????
@marianaonice
Μου ήταν πιο εύκολο να τον αποχωριστώ αφού έλειψα για αρκετούς μήνες. Θα ήταν όμως καλύτερα εκεί και αυτό με παρηγόρησε. Οντως πολυ δύσκολη υπόθεση γιαυτο και δεν το επιχείρησα ποτέ ξανά.Την καλημέρα μου
@freedula
Τι να κάνω γλυκιά μου? Μες το πρόγραμμα είναι όλα!!Καλημερούδια
@takiz
Τάκη μου για πολλά πολλά χρόνια εκανα διακοπες εκεί στον περίγυρο, Καρδαμύλη, Στούπα και έδρα ένα χωριο όχι στη θάλασσα. Μεγάλη ιστορία..Καλημερούδια και σε σένα
@ Γειά σου γλυκειά μου, πίνω το καφεδάκι μου και είπα να πάρω τους δρόμους για λίγο όσο ο άνδρας μου βλέπει την..φώκια Ρόμπη! του αρέσει!Έχω πολύ δουλειά στο εργαστήριο και δεν μου μένει πολύ χρόνος, μοιράζω τις ώρες μου ανάμεσα στη δουλειά, το σπίτι ,τα εγγόνια, τη μαμά μου που όπως ξέρεις είναι κατάκοιτη στο σπίτι μου ,τα γλυκά μου, το γυμναστήριο και τέλος δυστυχώς τον υπολογιστή μου γιατί μόλις με βλέπουν να κάθομαι μου λένει ο άνδρας μου:- πάλι θα μ' αφήσεις μόνο στη τηλεόραση; Το τραγούδι η Μαίρη η Παναγιωταρά το θυμάσαι;
@αχτιδα
Πολύ καλά έκανες και πέρασες από τη γειτονιά μου και λυπάμαι πολύ που δεν ήμουν εδώ να σε κεράσω καφέ. Οσο για Μαίρη Παναγιωταρά όχι μονο την ξέρω, την τραγουδάω, τη ζω κιόλας....:) ενίοτε..
Απολογούμαι, δεν το πρόσεξα,
Μου θύυυμωσεεεεες;
:-)
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
@φυρδην μιγδην
Καθολου φυσικά..πολλά φιλάκια..:))
χχχοοο
Δημοσίευση σχολίου