Ένα μάτσο λέξεις χαραγμένες στο κορμί. Βαθιές τομές που σαν αλλάζει ο καιρός πονάνε. Με ρωτάς. Πως να σου απαντήσω? Τι να σου πω που να χωρέσει η ψυχούλα σου? Είναι όλα τόσο πιο μεγάλα από μένα. Κάθε φορά είναι πνιγμός και παλεύω να πάρω αναπνοή. Με κοιτάς με τα υγρά σου μάτια, με ακούς και νοιώθω τις σάρκες μου να γίνονται κομμάτια μα δε γίνεται αλλιώς. Εδινα περιθώρια, έλεγα όχι ακόμα, είναι νωρίς. Μα μεγάλωσες γρήγορα, πιο γρήγορα απ'όσο περίμενα. Για άλλη μια φορά πρέπει να βρεθώ αντιμέτωπη με τις ερηνύες, τις ενοχές. Φταίω, εγώ φταίω καρδιά μου μα δε γινόταν αλλιώς. Μια λάθος επιλογή, ήμουν λίγο καιρό στη γη, δεν ήξερα, δεν μπορούσα να δω. Δεν φταις. Φταίω. Κάθε φορά προσπαθώ να λειάνω τις λεξεις, να παραποιήσω την τραγικότητα αυτής της ιστορίας για να σε προστατεύσω, οι πληγές ανοίγουν, μα δεν πρέπει να τις δεις. Για πολύ καιρό σου έκρυβα τις αλήθειες, σου έλεγα άλλα για να μην σε στεναχωρήσω. Εκρυβα το πρόσωπό μου να μην με δεις να κλαίω. Ουρλιαζα μέσα στα χέρια να μην με ακούσεις. Μα τώρα ήρθε ο καιρός που περίμενα με τρόμο. Ο καιρός που μπορείς να δεις μα και ν'ακούσεις και θες να μάθεις. Προσπαθώ καρδιά μου. Σου έκρυψα πολλά μα σου μίλησα για όσα μπορούσες να επεξεργαστείς. Είσαι παιδί ακόμα καρδούλα μου, πώς να σου φορτώσω όλη αυτή την πίκρα, όλο αυτό το βάρος? Αστο ψυχή μου, άστο..Απλά σ'αγαπάω, σε λατρεύω, πονάς και πονάω, δακρύζεις και κλαίω. Απ'τα σπλάχνα μου πήρες ζωή κι αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ. Μη φωνάζεις γιατί δεν μπορείς να μ'ακούσεις. Με αγκάλιασες και αναρωτήθηκες φωναχτά γιατι δεν σου μίλαγα τόσο καιρό. Μα τι να πω? Δεν μπορώ να σου δώσω να καταλάβεις, δεν θέλω να καταλάβεις. Κράτα την παιδικότητά σου, ζήστη. Εχεις καιρό για τους λαβύρινθους των ενηλίκων. Μην μπαινεις ακόμα. Μονο να, συγνώμη. Συγνώμη να σου ζητήσω θέλω. Για όλα όσα εσύ δεν ζήτησες μα τα φορτώθηκες. Συγνώμη που δεν ήξερα καλύτερα. Συγνώμη μα πίστεψέ με προσπάθησα πάνω από τις δυνάμεις μου αλλά δεν γινόταν να γίνει διαφορετικά.Σ'αγαπάω και θα κάνω τα πάντα όπως και ήδη δίνω την ψυχή μου για να βγεις μεσα από όλη αυτή την αναζήτηση της ηλικίας σου με όσο το δυνατόν λιγότερες πληγές. Σ'αγαπάω. Συγνώμη...
28 Φεβ 2008
"ΚΟΙΤΑΖΩ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΚΙ ΑΠΟΡΩ:ΤΟΣΟΣ ΚΑΗΜΟΣ ΠΟΥ ΧΩΡΕΣΕ?"
Ένα μάτσο λέξεις χαραγμένες στο κορμί. Βαθιές τομές που σαν αλλάζει ο καιρός πονάνε. Με ρωτάς. Πως να σου απαντήσω? Τι να σου πω που να χωρέσει η ψυχούλα σου? Είναι όλα τόσο πιο μεγάλα από μένα. Κάθε φορά είναι πνιγμός και παλεύω να πάρω αναπνοή. Με κοιτάς με τα υγρά σου μάτια, με ακούς και νοιώθω τις σάρκες μου να γίνονται κομμάτια μα δε γίνεται αλλιώς. Εδινα περιθώρια, έλεγα όχι ακόμα, είναι νωρίς. Μα μεγάλωσες γρήγορα, πιο γρήγορα απ'όσο περίμενα. Για άλλη μια φορά πρέπει να βρεθώ αντιμέτωπη με τις ερηνύες, τις ενοχές. Φταίω, εγώ φταίω καρδιά μου μα δε γινόταν αλλιώς. Μια λάθος επιλογή, ήμουν λίγο καιρό στη γη, δεν ήξερα, δεν μπορούσα να δω. Δεν φταις. Φταίω. Κάθε φορά προσπαθώ να λειάνω τις λεξεις, να παραποιήσω την τραγικότητα αυτής της ιστορίας για να σε προστατεύσω, οι πληγές ανοίγουν, μα δεν πρέπει να τις δεις. Για πολύ καιρό σου έκρυβα τις αλήθειες, σου έλεγα άλλα για να μην σε στεναχωρήσω. Εκρυβα το πρόσωπό μου να μην με δεις να κλαίω. Ουρλιαζα μέσα στα χέρια να μην με ακούσεις. Μα τώρα ήρθε ο καιρός που περίμενα με τρόμο. Ο καιρός που μπορείς να δεις μα και ν'ακούσεις και θες να μάθεις. Προσπαθώ καρδιά μου. Σου έκρυψα πολλά μα σου μίλησα για όσα μπορούσες να επεξεργαστείς. Είσαι παιδί ακόμα καρδούλα μου, πώς να σου φορτώσω όλη αυτή την πίκρα, όλο αυτό το βάρος? Αστο ψυχή μου, άστο..Απλά σ'αγαπάω, σε λατρεύω, πονάς και πονάω, δακρύζεις και κλαίω. Απ'τα σπλάχνα μου πήρες ζωή κι αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ. Μη φωνάζεις γιατί δεν μπορείς να μ'ακούσεις. Με αγκάλιασες και αναρωτήθηκες φωναχτά γιατι δεν σου μίλαγα τόσο καιρό. Μα τι να πω? Δεν μπορώ να σου δώσω να καταλάβεις, δεν θέλω να καταλάβεις. Κράτα την παιδικότητά σου, ζήστη. Εχεις καιρό για τους λαβύρινθους των ενηλίκων. Μην μπαινεις ακόμα. Μονο να, συγνώμη. Συγνώμη να σου ζητήσω θέλω. Για όλα όσα εσύ δεν ζήτησες μα τα φορτώθηκες. Συγνώμη που δεν ήξερα καλύτερα. Συγνώμη μα πίστεψέ με προσπάθησα πάνω από τις δυνάμεις μου αλλά δεν γινόταν να γίνει διαφορετικά.Σ'αγαπάω και θα κάνω τα πάντα όπως και ήδη δίνω την ψυχή μου για να βγεις μεσα από όλη αυτή την αναζήτηση της ηλικίας σου με όσο το δυνατόν λιγότερες πληγές. Σ'αγαπάω. Συγνώμη...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΦΙΛΑΡΑΚΙ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΗΝ ΑΛΙΚΗ, ΤΗΝ ΟΛΓΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΓΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΓΛΥΚΕΙΑ ΑΠΟΝΟΜΗ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΚΕ ΜΟΥ ΛΥΚΕ
ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΨΥΧΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΛΥΚΟ ΜΟΥ ΚΑΚΟ ΛΥΚΟ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΛΥΚΑΙΝΑ
27 σχόλια:
Καλά το τελευταίο κομμάτι (Σ' αγαπώ συγγνώμη) με έχει εξιτάρει. Ζητάμε συγγνώμη επειδή αγαπήσαμε;
Συγγνώμη που σ' αγάπησα πολύ....
Βροχούλα...
Τι να πω...μάνα και γω.Το ίδιο πονάω...τις ίδες συγνώμες εκλιπαρώ...αλλά και τα ίδια λάθη θα έκανα ακόμη και αν γυρνούσα πίσω.
'Ολες οι μάνες το ίδιο θέλουμε.Να βλέπουμε τα πρόσωπα των παιδιών μας ευτυχισμένα.Και τους λέμε παραμύθια και μας πιστεύουν.Κι έρχεται μια στιγμή που μεγαλώνουν χωρίς να το καταλάβουμε.Βλέπουμε τη πονετική χαραματιά στην καρδιά τους...το πονεμένο βλέμα τους να μας ρωτάει..."μα γιατί μου είπες ψέματα..."
"Γιατί πουλάκι μου και συ ψέματα θα πεις αύριο στο σπλάχνο σου.Γιατί και συ θα θέλεις όσο μπορείς...όσο γίνεται να παρατείνεις την ευτυχία του"
ΣΥΓΝΩΜΗ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΑΝ ΓΥΡΝΟΥΣΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΠΙΣΩ ΤΟ ΙΔΙΟ ΛΑΘΟς ΘΑ ΕΚΑΝΑ!
@johnny8383
Όχι ακριβώς!Ζητάμε συγνώμη και επιβεβαιώνουμε για άλλη μια φορά το αυτονοητο. Την αγάπη μας γι αυτά. Καλησπέρα σου
@ανασα του βορρά
Τουλάχιστον καταλαβαίνεις..Όσο μεγαλώνουν...Δύσκολο..Το ίδιο λάθος θα'κανα για να'χω ξανά τούτο το παιδί και μόνο. Καλησπέρα σου
... η αγάπη είναι το σημαντικότερο που πρέπει να δώσεις σε ενα παιδί ... κι εσύ την έδωσες απλόχερα ! Μην ζητάς συγγνώμη ...
Rain
καλημερα
Τα παιδια μας ειναι πολλες φορες πικραμενα απο πολλα πραγματα που βλεπουν κι αυτο ειναι φυσικο κομματι της ζωης.Δεν τα γενναμε για να τα βαλουμε σε αποστηρωμενη γιαλα,ετσι δεν ειναι?
Πιστευω ,απο τις δικες μου εμπειριες οτι το πιο επιπονο γι αυτα ειναι να βιωνουν τον προσωπικο εξευτελισμο μας.
Κι επειδη τα παιδια μας γινονται ''αυτο που βιωνουν''
χρειαζεται,ακομη και την συγγνωμη που λεμε να τη λεμε με σοβαροτητα ,ισσοροποια και καθολου συναισθηματικη φορτηση.Ειναι ο μονος τροπος για αντιληφθουν οτι το λαθος η δεν θα επαναληφθει η οτι τουλαχιστον θα κανουμε την προσπαθεια να μην επαναληφθει.
Αν την ωρα που μιλας με το παιδι για οτιδηποτε ,το φορτιζεις συναισθηματικα εξ αιτιας του δικου σου βαρους,θα χασεις την μιση σου πραξη στο δρομο.
Θελει καλο διαλογο αλλα με ψυχραιμια(οχι ψυχροτητα)για να κατανοησει το παιδι οτι εχεις πια τον ελεγχο του εαυτου σου πανω στο θεμα που του ζητας συγγνωμη,επομενως νιωθει την βεβαιοτητα της μη επαναληψης του λαθους.
Αλλιως φορτιζεται συναισθηματικα και δεν μπορει να βγαλει ακρη.
Νασαι καλα και να πανε ολα καλα.Στο χερι σου ειναι.
@ιφιγένεια
Πραγματικά χρειάζονται αγάπη χειροπιαστή και άπλετη..Σ'ευχαριστώ καλή μου Καλημέρα σου
@faraona
Πολύτιμες οι γνώσεις από εμπειρία και σ'ευχαριστώ που τις μοιράστηκες μαζί μου.Ενα διαζύγιο όμως είναι τοσο δύσκολο να το χειριστεις όταν σου ζητά πληροφορίες γιαυτό, να πρέπει ν'απαντήσεις χωρίς να φανεί πως κατηγορείς τον άλλο γονιό μα και να πεις αλήθειες χωρίς να δείξεις πόσο εσύ πόνεσες και και και...Μέσα από εδώ του ζητώ συγνώμη για όλα αυτά που υποβάλλεται και παλεύω..Πολλά φιλιά
Κείμενο γεμάτο τρυφερότητα που σημαίνει πως τέτοιος άνθρωπος είσαι.Γι αυτό μη φοβάσαι, αυτό το αντιλαμβάνεται το παιδί σου.Ξέρω περνάς άσχημη φάση αλλά όπως και να το εισπράξει το παιδί, δυστυχώς κι αυτά είναι μεσ τη ζωή,πρέπει να τα μάθουν και αυτά και να μάθουν μαζί μας να τα παλεύουν.
Το "Συγνώμη που δεν ήξερα καλύτερα" νομίζω ότι πρέπει να το πούμε όλοι στα παιδιά μας γιατί σίγουρα κάποιες καταστάσεις δεν τις χειριζόμαστε -για διάφορους λόγους- με τον καλύτερο τρόπο.
Η ειλικρίνεια σε αρκετές περιπτώσεις είναι η σωστή αντιμετώπιση, όχι ο κανόνας.
Είμαι σίγουρος ότι όταν μεγαλώσει θα καταλάβει και εύχομαι να πάνε τα πράγματα καλά.
Καλημέρα.
Υπάρχει Αγάπη. Υπάρχει και η συγνώμη... Πόσοι νομίζεις τολμάνε αυτά τα ελάχιστα; Νομίζω, πως και το παιδί σου δε θα ήθελε άλλη μάνα, κι αν κάποια πράματα διαφορετικά τα γνώρισε και διαφορετικά είναι, καθώς θα μεγαλώνει, θα κατανοήσει τα λάθη σου. Είναι στη φύση του ανθρώπου το λάθος, όλοι κάνουμε. Σημασία έχει η γενναιότητα σαν έρθει η ώρα να τα αναγνωρίσουμε και να τα μοιραστούμε. Εσύ το έκανες... Κι αν υπάρχει κάτι που δεν είπατε ακόμη καλό είναι να ειπωθεί κι αυτό, γυμνή, απροστάτευτη στα μάτια του παιδιού, να φανερώσεις την ψυχή σου. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη δύναμη από την αγάπη, και δεν υπάρχει καμιά πληγή που να μη μπορεί η αγάπη να θεραπεύσει. Τα παιδιά μπορούν να καταλαβαίνουν πολύ περισσότερα, μεγαλώνουν πραγματικά πολύ γρήγορα, κι αν κάτι καταλαβαίνουν πιο καλά από όλα, αυτό είναι η αγάπη!
Μην ανησυχείς λοιπόν, και μη στεναχωριέσαι. Όλα καλά! :))
Σε ευχαριστώ που το μοιράστηκες μαζί μας! :))Μια όμορφη μέρα να έχεις!
Δεν ξέρω πως είναι να είσαι γονιός.
Αλλά ο κάθε γονιός προσπαθεί και θέλει το καλύτερο για το παιδί του!!
Και πιστεύω ότι έκανες και κάνεις το καλύτερο!!
Καλημέρα!!
Ο καημός χωράει στο κενό που αφήνει η αγάπη. Γι αυτή φτιάχνει τον χώρο.
Καλησπέρα.
βροχούλα μου δεν μπορούσα να ξέρω, αλλά και τώρα που κατάλαβα, το ίδιο θα πω: Δεν χρωστάς συγγνώμη γιατί αγαπάς ως μάννα και το παιδί το νιώθει αυτό, άσχετα με τις ερωτήσεις που μπορεί να κάνει. Όχι συγγνώμες βροχούλα. Η αγάπη σου θα απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις του.
@χελώνα
Το νοιώθω πως καταλαβαίνει αλλά η ηλικία του προστάζει επι το πλείστον αντίδραση οπότε προσπαθω να διαβάζω τα μάτια του, τον ήχο της φωνής του και το σπουδαίο είναι πως μπορώ, τις περισσότερες φορές τουλάχιστον! Καλησπέρα σου
@radio marconi
Δεν έχεις κι άδικο. Ετσι είναι οι γονείς μας, οι γονείς τους, εμείς..Δεν υπάρχουν οδηγίες χρήσης δυστυχώς. Μόνος οδηγός..Η καρδιά μας και η λατρεία μας γι αυτά..Καλησπέρα σου
@ανεμοσκορπίσματα
Είσαι πολύ καλός και με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη σε όσα γράφεις. Μόνο να εκείνο το κομματάκι που λες να ειπωθούν όλα ψιλοδιαφωνώ. Κάποια κομμάτια του παζλ της ιστορίας δε το αφορουν. Δεν χρειαζεται να ξέρει..ίσως μεγαλώνοντας πολυ. Πάρα πολύ όμως..αν ζω κι εγώ...βλέπουμε.. Καλησπέρα σου
@ιωαννα
Τι γλυκιά που είσαι.Ευχαριστώ! Είσαι ακόμα στην πλευρά του παιδιου έτσι? Απολαυσέ το καλή μου. Καλησπέρα σου
@kitsosmitsos
Μακάρι να'χεις δίκιο..Σε φιλώ..
@νοτα
Αχ φιλενάδα μου..είμαι ενοχικό άτομο από τη φύση μου και όχι μόνο..σου λέει κάτι αυτό??Σε φιλώ
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Η ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΑ ΣΧΟΛΙΑ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΟΥΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ.
ΑΠΛΑ ΕΝΟΙΩΣΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΣΑΣ ΤΟ ΠΩ..
Δε γεννηθήκαμε παντογνώστες, ούτε με κανένα πτυχίο αγκαλιά...
Από τα λάθη μας ΟΛΟΙ μαθαίνουμε.
Αρκεί να τα αναγνωρίζουμε... κι' εσύ το έχεις ήδη πράξει.
Απομένει, όταν μεγαλώσει και είναι σε θέση να κατανοήσει πράγματα και καταστάσεις, μια δια ζώσης εξομολόγηση
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
εβαλα τα κλαμματα..λες και μου τα ψυθιριζε η δικια μου η μανουλα...γιατι συγγνωμη ζητας??
τι ψεμα πια δεν ξεχνιεται μπροστα σαυτο το..σαγαπω συγγνωμη???
σαγαπαει.τις καλυτερες καληνυχτες.
Καλημέρα Βροχούλα μου καλή,
είχα λίγο καιρό να έλθω από το ιστολόγιο σου. Τι κάνεις; Ελπίζω να είναι όλα καλά. Και όλος αυτός ο σπαραγμός να μην οφείλεται σε πρόσφατα γεγονότα.
Δεν χρειάζεται να έχουμε ενοχές όταν τα παιδιά μας αναγκάζονται να ζουν μέσα στις πίκρες μας. Είναι μέρος της ζωής και συμβάλλουν στην ωρίμανση τους, όταν βέβαια δεν υπάρχουν ακραίες καταστάσεις.
Την αγάπη μας τη νιώθουν τα παιδιά μας, είμαι σίγουρη και η αγάπη η δική σου Βροχούλα μου είναι μεγάλη.
Μια καινούργια μέρα ξημέρωσε. Και ένας καινούγιος μήνας. ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ
Μου λέει πολλά η ενοχή, ο παραπονιάρικος πόνος, ο βουβός αγώνας. Πάρα πολλά. Όμως η μόνη παρηγοριά είναι η αγάπη μου.
Αγάπα βροχούλα μου και όλα θα είναι υποφερτά.
Την καλημέρα μου
Ακουμπώ ζεστή καλημέρα, μεγάλη αγκαλιά και ...
αν δεν πονέσεις γι' αυτό, πως θα μπορέσεις να εξηγήσεις όταν θε έρθει η ώρα; Οταν πονάς γίνεσαι καλύτερος. Αναλογίζεσαι, αγαπάς πιο πολύ.
...και να ξέρεις ότι όταν πετάξει ψηλά με τα δικά του φτερά το δικό σου πλάσμα, θα έχει την ανάγκη να καταλάβει και τότε θα μπορέσει...
Με συγκίνησες. Καλό μας μήνα
Πολυ ειλικρινες το κειμενο σου.
@φυρδηνμιγδην
Συμφωνώ. Κανένα πτυχίο, τίποτα. Οσο ζούμε μαθαίνουμε..Να'σαι καλά
@in the sky
Έτσι είμαστε οι μανούλες γλυκιά μου και το συγνώμη το θεωρώ όμορφη λέξη..Φιλιά πολλά
@meropi
Μερόπη μου όλα αυτά αφορούν το προ δεκαετίας διαζύγιό μου με τον πατέρα του μα είμαστε στη φάση που μπήκε στην εφηβεία και έχει αρχίσει και ψάχνεται..Δύσκολη περίοδος..Σ΄'ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου..Σε φιλώ και καλό μήνα επίσης
@νοτα
Ετσι θέλω να πιστεύω.Πως όλα θα γίνουν με τη σειρά τους και με υπομονή, και με υπομονή και με γερό στομάχι και και...Καλημέρα σου
@freedula
Αχχ ο πόνος μας κάνει καλύτερους, ίσως. Πιο δυνατόυς ισως..Αλλά θα προτιμούσα άνευ να υπήρχαμε..Ανευ τόσου..Πιο μικρες ποσότητες ίσως..Σε φιλώ..
@zero
Σ'ευχαριστώ για το περασμά σου. Την καλημέρα μου
Δημοσίευση σχολίου