Παράξενες οι διαδρομές του μυαλού μέρες που'ρχονται. Δεν ξέρω. Αυτή η εποχή κάτι κάνει, κάπως παίζει με το συναίσθημα χωρίς την έγκρισή μου. Θυμάμαι πως κάποτε αναζητούσα να περνώ τις γιορτές αυτές μόνη. Μου έφερναν μια απίστευτη κούραση όλοι και όλα και με ενοχλούσε η μοναξιά με παρέα. Οπότε μόνη. Ηταν πιο αυθεντικό, πιο κοντά σ'αυτό που ένοιωθα. Τώρα πια όλα έχουν αλλάξει αλλά δεν μπορώ να αποφύγω να θυμάμαι. Οχι με πίκρα ούτε με θυμό. Απλά θυμάμαι. Δεν νοιώθω ενοχή, δε νοιώθω θλίψη ούτε θυμό. Μόνο μια παραδοχή για όλα όσα πέρασα, έζησα και αυτή την παραδοχή δεν ήταν εύκολη να την κατακτήσω. Δουλεψα πολύ εγώ με μένα για να μπορώ να μιλάω έτσι σήμερα. Κάποια τραγούδια, κάποιες εικόνες και όλες οι μνήμες παίρνουν εικόνα, μορφή και μπορώ πια να τις κοιτώ στα μάτια. Δεν σκύβω το κεφάλι, δεν κλείνω τα μάτια φωνάζοντας πως δεν είναι εκεί. Είναι,καλώς ή κακώς, και είναι κομμάτι της ζωής μου.Ας είναι
4 σχόλια:
Πολλές ευχές για τις γιορτές, σε διαδρομές γεμάτες χαρά κι ελπίδα! :)
Ευχαριστώ και ομοίως ανταποδίδω! :)
Υπέροχα τα όσα γράφεις...και τόσο αληθινά...
Την πιο γλυκιά μου καλησπέρα!
Καλές γιορτές να έχεις μαζί με τους αγαπημένους σου ανθρώπους :-))
Καλώς όρισες και σ΄ευχαριστω πολυ επίσης χρόνια καλά και πολλά για σένα και όσους επιθυμείς. ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Δημοσίευση σχολίου