ΒΡΕΧΕΙ..

Βρέχει..Ο ήχος μονότονος αλλά ταυτόχρονα καθησυχαστικός, καταπραϋντικός, ένας ήχος ηρεμίας παραλογης. Ησυχία. Όλοι κοιμούνται, ονειρεύονται, χαλαρώνουν, άλλοι αγχώνονται, αγωνιούν, λυπούνται. Όλοι τόσοι μόνοι και συνάμα με τόσο κόσμο τριγύρω που κουράζονται. Η μοναξιά δεν είναι πάντα αρνητική είναι και καλοδεχούμενη. Σου δίνει χρόνο να συνομιλήσεις με τον εαυτό σου, φορές και μεγαλύτερο εχθρό σου. Σου δίνει το χρόνο να τα βρεις μαζί του, να κάνετε τον απολογισμό των ημερών που πέρασαν, τον σχεδιασμό των ημερων που θα'ρθουν. Που έκανες λάθη, που να μην κάνεις, κουβέντες που άφησες να ειπωθούν, αυτές που θα'θελες μα δεν είπες. Επιτίθεσαι, δεν ξέρεις γιατί. Λυπάσαι γι αυτό. Ψάξε. Ανάλυσε. Βρες το. Ησύχασε. Σώπασε. Μίλα για τα όμορφα, ζήσε - κανείς δε σου'πε πόσο χρόνο έχεις-.Πες τους ποσο τους αγαπάς. Αγκάλιασέ τους. Ενα χάδι. Πόσο ομορφαίνεις τη ζωή σου. Δώσε και πάρε. Ασύνδετες σκέψεις σπρώχνονται στο μυαλό ποια θα πάρει το προβάδισμα. Η νύχτα μεταδίδει την ηρεμία της και τις αφήνω να παλεύουν μόνες. Κάπου κουράζει το να ξέρεις ότι απο σένα εξαρτάται το να είσαι καλά. Όλα τ'άλλα είναι εξω από σένα. Εσύ τα κουμαντάρεις και απο σένα εξαρτάται πως θα τα χειριστείς. Ταλαιπωρία. Μ'αρέσει και να μελαγχολώ, να αφήνομαι να κοιτάζω το κενό, το τσιγάρο να καίει στο τασάκι και να χαζεύω τον καπνό. Εχει κι αυτό μια ηρεμία..Και τη στεναχώρια θέλω να τη ζω, να τη βγάζω, να την σπάω με τις γροθιές μου, να την πνίγω με το κλάμα μου. Όλα είναι ζωή. Ακόμα βρέχει και κάνει κρύο. Είναι όμορφα. Καληνύχτα