ΕΡΩΤΑΣ

Δεν είναι υπέροχο να νοιώθεις έρωτα για τον σύντροφό σου, τον άνθρωπό σου μετά από 6 χρόνια? Νομίζω πως ναι. Ώρες ώρες τον κοιτώ και νοιώθω τόσο περήφανη που είναι δικός μου. Είναι τόσο όμορφος, τόσο άντρας!! Όχι βέβαια πως δεν υπάρχουν στιγμές που θέλω να τον πνίξω στον ύπνο του, να του ανοίξω το ξεροκέφαλό του!! Παναγιά μου ξεροκεφαλιά. Δεν έχεις ιδέα. Αλλά είναι γλυκός, με προσέχει, προλαβαίνει τις επιθυμίες μου Ασε μην τον ματιάσω. Φτάνει δεν λέω άλλα. Εγώ πάλι εξακολουθώ να κάνω το ίδιο λάθος που τοχω χουι από μικρή. Όταν κάτι με ενοχλεί ή θέλω κάτι άλλο απ'αυτό που θέλεις δεν το λέω! όχι. Αλλά το πρόσωπό μου μεταμορφώνεται σε μουτράκλα, κατίνα στα πρόθυρα της υστερίας με το τηγάνι ανα χείρας έτοιμο για φονικό και το μαλλί όρθιο απ'τα νεύρα και ο άλλος που με κοιτά έχει μείνει ηλίθιος. Σου λέει: Τώρα τι έγινε? Μούγκα εγώ. "Τίποτα". Αυτό το τίποτα που τον άλλον τον στέλνει φαντάρο ξανά εθελοντή στο Κιλκίς. Αλλα το παλεύω. Το λέω μετα. Λίγο πιο μετά. Αφού έχουμε σκοτωθεί χωρίς εκείνος να ξέρει γιατί, εγώ όμως ξέρω το λέω. Αρχίζω τις αγαπούλες και τα γούτσου γούτσου και το σκάω το μυστικό. Εντάξει. Ο καθένας έχει τα δικά του στραβά. Εν τω μεταξύ πως να γραψεις για τον άντρα της ζωής σου και για τη σχέση σου όταν τον μικρό τον έχει πιάσει υστερία γκρίνιας. Πώς να βγει η γκόμενα η παραπονιάρα να μιλήσει όταν η μάνα θέλει να πάρει την παντόφλα να του κάνει τον κωλαράκο πειρατική σημαία. Πώς ? ΡΩΤΩ
Πάντως είμαι ερωτευμένη τρελά και μ'αρέσει.ΠΟΛΥ